کد خبر 1006567

تاریخ انتشار: ۱۲ آبان ۱۳۹۸ - ۱۱:۰۸

چرا باشگاه تراکتور از دشمنان ایران برائت نمی‌جوید؟/ دلیل سکوت مجلس و فدراسیون به اتفاقات تلخ تبریز چیست؟

واقعا فدراسیون فوتبال و مسئولان ذیربط کجا هستند که صدای گوشخراش قِژ قِژ مشتی ناتماشاگر به ظاهر ایرانی روی صندلی های ورزشگاه تبریز زیبایی های فوتبال را تحت تأثیر قرار می دهد؟

سرویس ورزش مشرق – باز هم یک مسابقه در تبریز برگزار شد و باز هم تماشاگران فوتبال از اتفاقات رخ داده در استادیومی که بنا شده تا مردم برای لذت بردن از فوتبال در آن بنشینند و حظ آن را ببرند دل چرکین و سرخورده به خانه برگشتند.

از هر فرد فوتبالی اعم از آبی، قرمز، زرد و هر رنگ دیگری درباره فوتبالی که تراکتور و استقلال به نمایش گذاشتند سئوال کنید مسابقه را برتر از سطح فوتبال ایران توصیف می کنند و زیبایی هایش را این قدر می دانند که ارزش مرور چندباره فیلم بازی را دارد. شاید همین فوتبال زیبا باعث شد تا عده قلیلی که برای تخریب چهره زیبای فضای ورزشی به استادیوم آمده بودند نتوانند به هدفی که در سر داشتند برسند. مسابقه ای که ۶ گل در دل خود جای داد و ۱۶ گل با درخشش دروازه بانان دو تیم در آن به ثمر نرسید چرا باید زشت شروع و زشت تر به پایان برسد؟

 

دستگیری ۷ تماشاگر بازی تراکتور - استقلال

فدراسیون فوتبال چرا به این سئوال جواب درستی نمی دهد؟ واقعا در تبریز چه خبر است؟ چرا اراده ای برای روغن کاری صندلی های استادیوم یادگار امام تبریز در نیروی انتظامی، حراست اداره کل ورزش و جوانان آذربایجان شرقی، کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال و هر نهادی که می تواند به این موضوع ورود کند دیده نمی شود؟ چرا مدیران تراکتور چشمان خود را به روی حرکات و شعارهای نژادپرستانه و ی و ضد ایرانی برخی تماشاگران بسته اند؟

نمایندگان آذربایجان شرقی در مجلس شورای اسلامی همان قدر که به فکر صنعت خودروسازی، معدن مس سُنگون و قالی تبریز هستند باید برای وضعیت بد سال های اخیر استادیوم یادگار روی صندلی نرم و گرمشان تکانی به خود بدهند؟ تا به حال از خود پرسیده اند که این عده از کجا وارد استادیوم می شوند که پرچم آذربایجان و ترکیه به دست و شعر در جیب، سرود می خوانند و ایران و ایرانی را لایق آنچه لیاقت خودشان است می دانند؟ کمیسیون امنیت ملی مجلس منتظر چیست؟

آیا می توانند به خود بقبولانند که نوشتن شعار درباره چکسلواکی و یوگسلاوی * بدون اتاق فکر اجنبی بوده و آن عده تماشاگرنما بدون دلیل این پرچم ها را به نمایش در آورده اند؟ اگر آوردن پرچم ژاپن به خاطر ملیت یکی از بازیکنان توجیه دارد، آوردن پرچم آذربایجان و ترکیه و فریاد یکصدای نام این کشورها چه توجیهی دارد؟ آیا چیزی جز شعار و اقدام تجزیه طلبانه است؟!

* دو سرزمین چک و اسلواکی با روش مسالمت‌آمیز از هم جدا شدند اما جدایی سرزمین‌های یوگسلاوی، مثل صربستان، بوسنی و هرزگوین، کرواسی و. با جنگی خونین ‌همراه بود که به جنگ بالکان شناخته  می‌شود!

آقایان نماینده مجلسی که در نزدیکی انتخابات اسفند ماه مجلس به بهانه یک پنالتی علیه تیم های محبوب شهرشان پای وزیر را وسط کشیده و نامه استیضاحش را امضا کرده اند از جمعه شب تاکنون کجا هستند؟ باور کنیم ویدیوهای تأسف باری که از لابلای سکوها در حین برگزاری بازی بیرون می آمد را ندیده اند؟ عکس العمل برخی طرفداران در حین تلاوت قرآن کریم را ندیدند؟ آیا شعارهای نژادپرستانه را نشنیدند؟

اما در پایان باز هم به متولی فوتبال می رسیم؛ فدراسیون کجاست؟ واکنش فدراسیون و مهدی تاج به این بازی کثیفی که عده ای مخرب در قلب یکی از شهیدپرورترین استانهای کشور به راه انداخته اند چیست و چرا منفعلانه رفتار می کنند؟ در این سالها هر بار استقلال و پرسپولیس به تبریز می روند شاهد این اتفاقات بوده ایم و هشدار می دهیم همین امروز جلوی این روزنه تعفّن را بگیرید مبادا دیر شود!

یکبار برای همیشه این موج تلخ و مُتعفِّن را از بین ببرید تا دیار ستارخان و باقرخان که از صدها سال پیش مظهر استقامت و پایداری مقابل هجوم و نفوذ اجنبی های شمال، غرب و شمال‌غرب کشور بوده از وجود چنین ناخالصی هایی پاک شود.

صفحه اصلی / 

کدخبر : 39842

یکشنبه ۱۲ آبان ۱۳۹۸ - ۱۴:۴۴

۷ دیدگاه

بررسی دورنانیوز؛

مگر در یادگار امام تبریز چه گذشت؟

بعد از بازی تیم تیراختور با استقلال، برخی گروه‌ها و رسانه‌ها تمام تلاش خود را برای محرومیت تیراختور بکار گرفته‌اند اما بررسی نوشته‌های آنان نشان می‌دهد که این افراد هیچ اطلاعی از رخدادهای یادگار امام ندارند و نوشته‌ها برای ی تفکرات ضدآذربایجانی آنان صورت گرفته است.

دورنانیوز: بازی روز جمعه تیراختور و استقلال در حالی به پایین رسیده بود که با وجود باخت تیم آذربایجان، طرفداران آن با نمایش فرهنگ والای خود با شعار عیبی یوخ» استادیوم را ترک کردند، موضوعی که به مذاق خیلی‌ها خوش نیامد، چراکه آنان محرومیت تیراختور را در برنامه خود داشتند، اما ناظران و نهادهای امنیتی بعد از این بازی از هواداران تشکر کردند و تمام شد.

اما جنون این گروه خاص از دیروز عصر شعله‌ور شده است، این افراد که گویا اصلا خود این بازی را ندیدده بودند، سخن از اقدامات و شعارهای تجزیه‌طلبانه و ضدامنیتی به میان آوردند، ادعاهایی مضحک که ساخته و پرداخته ذهن بیمار کسانی بود که نه درک درست از فوتبال داشتند و نه تماشای آن، برای آنان تنها موضوعی که موضوعیت دارد، دشمنی با آذربایجان است و بس.

اما متاسفانه برخی رومه‌های سراسری (عموما اصلاح‌طلب) نیز متاثر از این جوسازی‌ها، در شماره‌های امروز خود، هواداران تیراختور را به دشمنان امنیت نامیده‌اند.

رومه اصلاح‌طلب آفتاب یزد در شماره امروز خود به گزارش مجتبی ساعی اشاره کرده و سخنان وی در خصوص جایگاه تیراختور به عنوان پنجمین تیم پرطرفدار جهان را نادرست دانسته است، این رومه نوشته است: ” پنجمین تیم پرطرفدار جهان یک و دومین تیم پرطرفدار تهران صفر» این گفته او خشم بسیاری از هواداران سایر تیم‌ها را برانگیخت. از دیگر صحبت‌های او که با واکنش‌هایی همراه شد، این بود: به ازای هر دو صندلی یک نفر و نیم در ورزشگاه حضور دارند!»”

با بررسی گزارش این رومه و مطالب منتشر شده در دیگر رسانه‌ها نشان می‌دهد چیزی که آنان را از هواداران تیراختور دل‌آزرده کرده است نه اقدامات ضدامنیت ملی هواداران تیراختور بلکه جایگاه تیراختور است، شاید ایران تنها کشوری باشد که برخی از افراد و مدیران ورزشی از پیشرفت تیمی از کشورشان ناراحت باشند.

چیزی که غیرقابل انکار است، نبود فروش رای، عدم تعریف جایگاه هر فرد با شماره صندلی و نبود نظارت کافی در ورود به استادیوم‌هاست فلذا تعداد تماشاگران حاضر در استادیوم‌ها کمتر از آمار واقعی اعلام می‌گردد که در صورت در دست بودن آمار صحیح، قطعا تیراختور می‌توانست تا جایگاه دوم یا سوم پرطرفدارترین تیم جهان صعود کند که این جایگاه شاید طرفداران دیگر تیم‌ها را ناراحت کند اما تفسیر این جایگاه با امنیت ملی و تجزیه‌طلبی به حدی مضحک است که که قابل پرداخت نیست.

رومه اصلاح‌طلب اعتماد، از دیگر رسانه‌هایی است که به موضوع تیراختور پرداخته است، این رومه در مطلبی تحت عنوان خطرات نادیده گرفتن ناهنجاری‌های ضدملی در فوتبال ایران » به قلم فردی به نام مجید تفرشی» منتشر کرده است، در قسمتی از این مطلب آمده است: ” حوادث تلخ و خطرناکی که روز جمعه در حین بازی تراکتورسازی و استقلال در ورزشگاه فوتبال تبریز رخ داد، اولین موارد از این دست نبودند، ولی از نظر دامنه و ریخته شدن قبح آن به مرز نگران کننده‌ای رسیده است.مجموعه‌ای از عوامل مختلف دست به دست هم دادند تا تیم تراکتورسازی و مدیرانش، به همراه عوامل برگزار کننده این دیدار – از فدراسیون فوتبال گرفته تا سازمان لیگ، هیات فوتبال آذربایجان شرقی و گزارشگر بازی – بازندگان دیگر این مسابقه شوند. ولی تبعات این شکست به همین جا خاتمه نخواهد یافت.”

نوشته‌های فوق نشان می‌دهد که نگارنده نه تنها بازی تیراختور – استقلال را ندیده است بلکه از فوتبال نیز سردرنمی‌آورد، کدام حادثه تلخ و خطرناک در استادیوم رخ دادده است؟ حادثه زمانی رخ داد که دو نفر از طرفداران سپاهان به قتل رسیدند اما همه این افراد و رسانه ها لال شده بودند.

این رومه در ادامه آورده است: ” در طول این دیدار اقلیتی از تماشاگران، بی‌مهابا و بدون هیچ ممانعتی از سوی متولیان مسابقه، شعارهای قوم‌ستیزانه، نژادپرستانه و حمایت از کشورهای بیگانه در برابر توهین به ایران و ایرانیان سر داده تا بار دیگر نشان دهند که چهره پنهان نژادپرستی در عرصه فوتبال گاهی به کریه‌ترین وجهی خود را آشکار می‌کند.”

وقتی می‌گوییم نویسنده اصلا بازی را ندیده است، یعنی جملات مضحک فوق؛ با کدام شعار هواداران تیراختور به ایران توهین کردند؟ تا جایی که ما می‌دانیم نژادپرستی یعنی توهین نژادی به چند میلیون تورک در استادیوم آزادی و سپیدرود؛ نژادپرستی یعنی پایمال کردن حقوق تیم برای ممانعت از قهرمانی و لاغیر… یعنی آقای تفرشی مفهوم نژادپرستی را نمی‌داند و یا خود را به نفهمی زده است.

این نویسنده تمام توان خود را در ادامه نوشته با تکرار یکپارچگی ملی»، تمام تلاش خود را برای جریمه تیراختور بکار گرفته است.

آنچه که امروز در استادیوم یادگار امام از سوی برخی افراد رخ می‌دهد نه کنشی برعلیه ایران بلکه واکنشی برای اقدامات رخ داده علیه آذربایجان است، وقتی با هماهنگی لیدرهای تیم پرسپولیس، به میلیون‌ها آذربایجانی توهین می‌گردد آیا باید انتظار واکنش بهتری بود؟

سخن آخر اینکه، کسانی که امروز واویلای تمامیت ارضی کشور به راه انداختنه‌اند، کسانی هستند که برای حمایت از گروه تروریستی ی.پ.گ / پ.ک.ک دست و پا می‌شکستند و ارتباط دادن احساسات فوتبالی با تفکرات ی و برخورد تبعیض‌آمیز از سوی فدراسیون، عامل اصلی واکنش‌هایی است که در استادیوم‌های خارج از پایتخت می‌بینیم اما همواره یادگار امام یکی از استادیوم‌‌های بی‌حاشیه کشور بوده است و بازی روز جمعه نیز استثنا از بازی‌های پیشین نبوده و جنجالی که از سوی برخی گروه‌ها بخصوص اصلاح‌طلبان، خود نمی‌دانند واقعا یادگار امام و یا حتی تبریز کجاست و از همه مهمتر نمی‌دانند واقعا در بازی روز جمعه چه گذشته است.-------نظر بایراق----به جای شعار باید عاقلانه تجزیه وتحلیل کنند  و انصاف داشته باشند  کلوخ را در چشم خود نمی بینند اما سنگ ریزه کوچکی را در چشم آذربایجان مظلوم می بینند -آذربایجان در طول تاریخ درخشان خود بر علیه هیچ قومی ستم روا نداشته  -برعلیه زبان مادری آذربایجان در برخی سریالهای تلوزیونی  یا آذربایجان تنها  اعتراض کرده به خود اجازه نداده زبان مادری کسی را حقیر بشمارد شنیدم چند نفری  در استادیوم یادگار امام شعار  بر علیه کردها دادند  مسلما آنها یا افراد نا آگاه  احساسی بودند  که اگر نه باید برعلیه پ ک ک  و پژاک وکومله و دمکرات  شعار می دادند  یا اینکه از عوامل خود پ پ ک  بودند -آقایان توجه کنید  شاید نیمی از شهدای خفته در قبرستانها آذربایجان  بخصوص قسمت غرب آن  به دست کردهای  تروریست پ ک ک وپژاک  ودمکرات وکومله شهید شدند  وآما آذربایجان چه کرده  در طول یکصد وپنجاه سال اخیر از کردهای مهاجر در شهرهای خود استقبال کرده  -اما قسمت اصلی ماجرا به اجرای تهای اقتصادی بر می گردد  به اجرای تهائی بر می گردد که مرحوم سید جلال آل احمد  نویسنده  مبارز فارس  در بخش مربوط به آذربایجان  می گوید از جمله حکومت تهران  از اوان مشروطه  به آذربایجان به چشم مستعمره نگاه می کند مرحوم سید محمد حسین شهریار هم در اشعار فارسی خود با عنوان آذربایجان به شکلی دیگر به آن می پردازد ( با شئون ملتت دیوانه بازی می کنند) اتفاقا هر دوی این بزرگوار هم از سادات بودند  روحشان شاد  پس به جای شعار فریبکارانه ای مشرقیان ترازوی عدالت بیاورید و تهای پان فارسی را  از اطاقهای فکر انقلاب اسلامی اخراج نمائید و زخمها را التیام کنید  چون مگسها روی زخم می نشینند

شهیدی که تروریستهای کومله گوشت بدنش را خوردند

دریادگار امام تبریز(قورد دره سی کهن شهر آذربایجان مظلوم) دربازی ایستقلال و تراکتورچه گذشت؟

جشنواره زعفران مرندو ماجرای ممانعت آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی از کاشت پسته در آذربایجان